Şemʿ ile Pervâne arasındaki aşk, hem Fars hem de Türk edebiyatında ortak işlenen türlerden biridir. Bu türün konusu, Pervâne’nin Şemʿe, Şemʿin de Pervâne’ye duyduğu aşktır. Bu aşk genellikle beşerî özellikler göstermektedir. Bu Mesneviler’de ideal ve ulvî bir aşkın nasıl olması gereği dile getirilmiş, temiz bir aşkın felsefesi/ifadesi ortaya konulmaya çalışılmıştır. Şemʿü Pervâne, Fars edebiyatında Fehmî, Ehlî-yi Şîrâzî ve Niyâzî tarafından yazılmıştır. Zâtî, Lâmi’î, Muʿîdî ve Feyzî Çelebi Türk edebiyatında Şemʿü Pervâne yazan şairlerdir. Farsça ve Türkçe yazılan yedi mesneviden altısında saf ve temiz bir duyguya dayalı beşerî aşk anlatılmıştır. Feyzî Çelebi’nin Mesnevisi tasavvufî olup eserde İlahî aşka yer verilmiştir. Bu çalışmada, Muʿîdî’nin Şemʿü Pervâne adlı Mesnevisi ele alınmıştır. Müstakil bir tenkitli metin ortaya koymak, bu metin üzerinden inceleme yapmak ve mesneviyi ayrıntılı bir şekilde tanıtıp Farsça ve Türkçe yazılan Şemʿü Pervâne mesnevileri ile ortak ve ayrıldığı yönleri ortaya koymak ve edebiyat dünyamıza kazandırmak amaçlanmıştır.