Faik Reşad 1851 yılında İstanbul'da doğdu. Alay emini İzmirli Hacı Tahir Efendi'nin oğludur. Öğrenimini Rüştiye'ye kadar yaptıktan sonra hayata atılmak zorunda kalarak önce Seraskerlik daire kalemlerinde, daha sonra Hariciye Mektubi kaleminde katiplik yaptı. Buralardaki eski ve bilgili amirlerinden Arapça ve Farsça dersleri aldı. Buna özel gayretlerini de katarak Türk, Arap, İran kültür ve edebiyatları üzerindeki bilgisini genişletti. Bir süre Takvim-i Vekayı gazetesinin başmuharrirliğinde de bulunan Faik Reşad, daha sonra Maarif Nezareti emrine girmiş ve sırasıyla Diyarbakır, Varna ve Yanya vilayetlerinde Maarif Müdürlüğü'nden ayrılarak İstanbul'a yerleştikten sonra artık bütün gücünü ve zamanını okumaya, yazmaya vermiştir. Bu arada çeşitli gazete ve dergilerde, özellikle "Hazine-i Funan"da yazarlık ve edebi yöneticilik yapmıtşır. Bir yandan da bazı özel ve resmi okullarda çeşitli dersler okutmuş, Matbuat Dairesi'nde memurluk etmiştir. Kısa bir süre Darülfünun'da edebiyat hocalığı vardır. Son olarak İstanbul Kız Lisesi edebiyat öğretmenliğinde bulunan Faik Reşad "Osmanlı Encümeni" muhabir üyeliğine şeçilmiştir. Ölümü 1914 yılında İstanbul'dadır. Faik Reşad, el yazması ve nadir bulunan kitaplara düşkün bir kimse olarak tanınmıştır. Gerek İstanbul'da gerekse ülkenin diğer bölgelerinde görev yaptığı sıralarda birçok seçme ve değerli kitap derleyip kütüphanesini zenginleştirmiştir. Ancak bunca emek ve masrafla derlediği kitapları, çıkan bir yangında eviyle birlikte yanıp kül olmuştur. Bu arada, başlangıçtan kendi zamanına kadarki basın hayatını ve çalışmalarını ihtiva eden "Matbuat-ı Osmaniye Tarihi" adlı eserinin müsveddeleri de bu yangında mahvolmuştur. Yazarın eserlerinden başlıcaları şunlardır; Eslaf(edebiyatçı biyografileri), Gencine-i Letaif(çoğu Türk-İslam hayatından ve tanınmış kişilerin anekdotlarından seçilmiş fıkralar), Osmanlı Lügati(Ali Nazima Bey'le birlikte), Muhtasar ve Musavver Tarih-i Osmani(Osmanlı Tarihi), Hazine-i Müntehabat şiirlerden meydana gelme, antoloji niteliğinde, Tarih-i Edebiyat-ı Osmaniye (edebiyat tarihi denemesi), Teracüm-i Ahval (biyografiler kitabı).
